Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΓΗ, Η ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ

Η  εμφάνιση  της  ζωής 

    Η  ενόργανη  ύλη  ξεπήδησε  από  την  ανόργανη  ύλη  στην  παράξενα  ξένη προϊστορική  γη  και  από  αυτήν  προέκυψε  όλη  η  πλούσια  ζωή  που  βρίσκεται σήμερα  στον  πλανήτη.

      Στην  αρχέγονη  γη,  πριν  3  δισεκατομμύρια  χρόνια,  τα  συμπλέγματα  

άνθρακος – υδρογόνου  και  το  υγρό  ύδωρ,  με  καταλύτη  την  ηλιακή  

ακτινοβολία  (α, β, γ),  την  κοσμική  ακτινοβολία,  τα  ραδιενεργά  υλικά  του 

 φλοιού  της  γης  και  τους κεραυνούς,  κατόρθωσαν  να  δημιουργήσουν  τα  

περίπλοκα  οργανικά  μόρια, απ’όπου  ξεπήδησε  η  ζωή  όπως  την  ξέρουμε  

(αμινοξέα, πρωτεΐνες, αυτοαναπαραγόμενα  μόρια – πρόδρομοι  DNA  και  RNA.  

H εμφάνιση της ζωής τοποθετείται  δύο δισεκατομμύρια πίσω. Καθώς οι ζωντανοί  οργανισμοί γίνονταν όλο  και  πιο  περίπλοκοι,  μερικά  κύτταρα  άρχισαν  να  

ειδικεύονται  λειτουργικά: αναπτύχθηκαν όργανα απορρόφησης τροφής, όρασης  και  μετακίνησης.   Ένα δισεκατομμύριο  χρόνια  μετά,  χάρη  στις  προσπάθειες  των  πρώτων  μορφών  ζωής, αναπτύχθηκε  μία  ατμόσφαιρα  που  μπορούσε  

να  συντηρήσει  την  ζωή  των  ζώων και  σχημάτισε  ένα  κέλυφος  όζοντος,  

για  να  προστατεύει  αυτή  την  ζωή  από  την έντονη  εκπομπή  ακτινοβολίας,  

ιδιαίτερα  στο  υπεριώδες.  Αλλιώς,  πριν  από  το στρώμα  του  όζοντος,  η  ζωή  θα  βρίσκονταν  ακόμη  στις  θάλασσες.   Η  εξέλιξη συνεχίσθηκε  με  απίστευτες  απώλειες  και  ανελέητη  φυσική  επιλογή.  Οι ποικιλίες  που  ήταν  πιο  καλά  προσαρμοσμένες  για  την  επιβίωση,  συνέχιζαν  να διαμορφώνουν  νέες  γενεές,  ενώ  οι  άλλες  έπεφταν  στο  πλάι  του  δρόμου.      

Ποια είναι τα 5 απαραίτητα στοιχεία (εκτός  του  άνθρακα)  που πρέπει να έχει  μία νέα Γη,  για  την  δημιουργία  και  την  συντήρηση  της  ζωής,  

ΟΠΩΣ  ΤΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ;

1.  Το  σημαντικότερο στοιχείο για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής,  ανάλογης της  Γης,  σε έναν πλανήτη είναι η θερμοκρασία. Πρέπει να είναι τέτοια ώστε να επιτρέπει στο νερό να υφίσταται σε υγρή μορφή και να βρίσκεται σε ιδανική απόσταση από το μητρικό του άστρο, στην λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη».

2.   Η ζωή στη Γη, χρησιμοποιεί μόνο δύο είδη ενέργειας για το μεταβολισμό: το φως του ήλιου και τη χημεία οξειδοαναγωγής. Είτε το ένα είτε το άλλο πρέπει να υπάρχει.

3.   Η ασφάλεια. Ότι δηλαδή δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορεί να σκοτώσει την ζωή, όπως η δυνατή    ακτινοβολία  του  τοπικού  ήλιου.

4.   Η ύπαρξη αζώτου είναι ουσιαστικής σημασίας κριτήριο για την κατοικησιμότητα ενός πλανήτη.5.   Ύπαρξη  ελεύθερου  οξυγόνου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΤΩΝ  ΕΜΒΙΩΝ  ΟΝΤΩΝ. ΟΙ  

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ  ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ  ΖΩΗΣ

       Η  ζωή,  όπως  την  κατανοούμε  σήμερα,  προσδιορίζεται  από

  1.   Αύξηση  μέσω  μεταβολικών  διαδικασιών.

  2.   Αναπαραγωγή  και  συντήρηση  του  εμβίου  όντος.

  3.   Ικανότητα  προσαρμογής  στις  μεταβολές  του  εξωτερικού  περιβάλλοντος,  με ανακίνηση  μεταβολών  στο  εσωτερικό  του.

  4.   Οργάνωση  τέτοια,  που  τα  μέρη  του  εμβίου  όντος  σχετίζονται  με  τα  άλλα μέρη  και  με  το  σύνολο,  υποκινούμενα  από  την  αρνητική  εντροπία.

        Δεν  υπάρχουν  στοιχεία  που  να  υποστηρίζουν  ότι  η  ζωή  στο  Σύμπαν  θα είναι  διαφορετική  και  δεν  θα  εμπεριέχει  τα  ανωτέρω  χαρακτηριστικά.  

Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ  ΣΤΗ  ΓΗ

     Πρέπει  να  έχουμε πάντα  στο  μυαλό  μας  ότι  τα  εξωτερικά  χαρακτηριστικά ενός  ζωντανού  πλάσματος  υπαγορεύονται  κατά  μεγάλο  μέρος  

από  τις συνθήκες  και  το  περιβάλλον,  όπου  έζησαν  οι  μακρινοί  πρόγονοί  του.   Με δεδομένη  την  εξέλιξη,  όλες  οι  μορφές  ζωής  πρέπει  πάντοτε  να  προσαρμοσθούν στο  περιβάλλον  τους  με  όλους  τους  δυνατούς  τρόπους.  Η  εμφάνιση  των  ατόμων κάθε  είδους  (των  ζώων,  της  ανθρώπινης  φυλής,  των  εξωγήινων),  είναι  απόδειξη και  πηγή  πληροφοριών  για  την  βιολογική  και  κοινωνική  τους  ιστορία.  Ακόμη και  αν  το  περιβάλλον  μένει  στάσιμο  για  καιρό,  μεταβολές  θα  συμβούν,  μέσα από  μια  άπειρη  σειρά  ραφιναρισμάτων.  Η  ανθρώπινη  φυλή  βρίσκεται  στην τελευταία  και  ανώτερη  βαθμίδα  προσαρμογής,  τα  ίχνη  της  οποίας  είναι  ορατά  σε πλήθος  υπολείμματα,  άλλα  χρήσιμα  και  άλλα  άχρηστα,  όπως  η  περίσσεια δακτύλων,  τα  νύχια  στα δάχτυλα,  οι  τρίχες,  οι  αμυγδαλές,  τα  δάχτυλα  των ποδών,  οι  κυνόδοντες  και  η  όσφρηση.       

     Μπορούμε  χοντρικά  να  ορίσουμε  την  νοημοσύνη  ( = ζωική  αντιληπτική 

ικανότητα) ενός εμβίου  όντος, σαν την αντίληψη  που  έχει αυτό  τον  ζωντανό  ον, για  το  περιβάλλον  που  το  περιβάλλει.  Η  νοημοσύνη  διαφέρει  από  

την νόηση, η οποία θεωρείται  ως «ανεπτυγμένη διανοητική  ικανότητα», που  εμφανίζεται μόνο  σε  ένα  επίπεδο  νοημοσύνης,  αυτό  των  ανθρωπίνων  όντων,  που  διαθέτουν πλήρη  γλώσσα.   

     Διακρίνουμε,  κατά  προσέγγιση,  αρκετά  επίπεδα  νοημοσύνης:

1.   Αντιληπτική  ικανότητα  μονοκυττάρων  οργανισμών.

2.   Μικρότερα  ασπόνδυλα,  που  περιλαμβάνει  όλα  τα  έντομα  και  τα  θαλάσσια πλάσματα  μέχρι  και  τον  καρχαρία  (το  χταπόδι  ίσως  είναι  η  ιδιοφυΐα  του  είδους).

3.   Πτηνά,  ερπετά  και  μερικά  ψάρια.

4.   Κατώτερα  θηλαστικά  (ποντικοί  μέχρι  πίθηκοι).

5.   Νοημοσύνη  ανθρωποειδών  πιθήκων  (ουραγκοτάγκος,  γορίλλας,  χιμπατζής).

6.   Πρωτοανθρωποειδής  νοημοσύνη,  δηλαδή  καθυστερημένοι  με  μικρό  λεξιλόγιο.

7.   Ανθρωποειδής  νοημοσύνη,  επίπεδο  πρωτόγονων  φυλών,  με  μικρή πολυπλοκότητα  γλώσσας  και  γνώση  παραδομένη  μέσα  από  θρύλους   και ενισχυμένη  από  ταμπού.

8.   Ισοανθρώπινη,  δηλαδή  το  επίπεδο  του  πολιτισμένου  ανθρώπου,  με  όλη  την πολυπλοκότητα  των  κοινωνικών  θεσμών.

9.   Υπερανθρώπινη,  απροσδιόριστη.  

      

Για  ανώτερης  τάξης  αντίληψη  και  νοημοσύνη,  ο  εγκέφαλος  πρέπει  προφανώς  να διαθέτει  μία  ορισμένη  ελάχιστη  μάζα  και  ο  εγκέφαλος  τέτοιου  μεγέθους  πρέπει να  τρέφεται.  Για  να  τροφοδοτείται  ένας  τέτοιος  εγκέφαλος  χρειάζεται  μία κρίσιμη  ελάχιστη  σωματική  μάζα  και  για  τον  λόγο  αυτόν  τα  μικρά  πλάσματα, όπως  τα  πτηνά  και  τα  έντομα,  δεν  μπορούν  να  είναι  τόσο  ευφυή  σαν  τον άνθρωπο.  Στον  άνθρωπο  η  αναλογία  σώμα/εγκέφαλος  είναι  περίπου  50  προς  1. 

Η  ΝΟΗΣΗ - ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ  ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ - ΕΥΦΥΪΑ

   Θεωρείται ότι  ένα  ον  έχει νόηση  ή  διανοητική  ικανότητα,  όταν αυτό  μπορεί  να  ανταλλάξει  ιδέες  και  πληροφορίες  με  ένα  άλλο  ον.

 «Πληροφορία  είναι  η  άρση  της  αβεβαιότητας».

 ΣΥΓΧΡΟΝΗ  ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ  ΛΟΓΙΚΗ.  Θεωρία πληροφοριών

«Χάσαμε τη σοφία

για χάρη της γνώσης,

 χάσαμε τη γνώση

για χάρη της πληροφορίας».

Διαβάστε τα σχετικά άρθρα:

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΓΗ, Η ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΓΗ, Η ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ‏ Β' Μέρος / «ΜΗΠΩΣ ΚΑΘΕ ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ;»

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΓΗ, Η ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ‏ Γ' Μέρος / ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΘΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΟΗΜΟΝΑ ΟΝΤΑ;



ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ